Hoe komen we uit de overlevingsstand?

Het laatste boek van Francine Oomen, Hoe Overleven We, gaat over haar (en onze menselijke) trauma’s en hoe we daarmee dagelijks aan het overleven zijn. Het is een origineel en creatief vormgegeven werk dat inzicht geeft in het ontstaan van trauma’s, de soorten trauma’s, de vele stemmen die in ons leven, en hoe we de eerste stappen naar zelfheling kunnen maken.

Inzicht krijgen

Het is essentieel inzicht te krijgen in hoe je jezelf ondermijnt, hoe je je relaties onbewust saboteert, hoe je jezelf weghoudt van al te bedreigende gevoelens en hoe je je eigen kind-delen (en daarmee ook jezelf) keer op keer in de steek laat, precies zoals je dat ‘geleerd’ hebt. Dan kun je daar namelijk mee stoppen. Althans, dat is meestal je bedoeling.

Maar is dat ook werkelijk zo? Inzicht en begrip zijn mooi, maar blijken in de praktijk niet zo direct te leiden tot het stopzetten van oude patronen. De trauma’s waar Francine het over heeft, zitten celdiep en worden van generatie op generatie doorgegeven. Vaak zitten ze ook verweven in het familiekarma of de familiepatronen. Traumaverwerking is dan een levenslang en een vele levens lang proces.

Een poging is een mooi begin

Dit boek is een dappere poging om daarmee te dealen. En daarmee creëert het een beginnend bewustzijn voor degenen die ervoor open staan. Maar het is niet meer dan een poging. Ik durf je te verzekeren dat zodra je “loeiboei” afgaat, iets komt te dichtbij, dat je eerste gang direct naar de schuilkelder voert, waar je veilig met de deur dicht jezelf op afstand van “het gevaar” houdt. Ondanks je goede voornemens is Wegwezen nog steeds de eerste ingeving.

Hoe anders?

Het hoeft niet zo te gaan. Als je echt het pad van traumaverwerking wilt gaan, dan moet je allereerst beseffen dat je niet perfect hoeft te zijn, dat je nog steeds in oude beschermende patronen zult vervallen. Voor je het weet, lig je weer in bed met Knaag en Knak.

Ten tweede, wees bewust van alles wat je doet. Mijn wijze vrouw zegt altijd: “Je moet continu een schijnwerper zetten op al je acties.” Vraag drs Mol, de psycholoog van de koude grond, om je te helpen. Wat gebeurt er, waarom val ik terug in een oud overlevingspatroon, waarom ben ik weer vertrokken? En wil ik dat wel?

Als het antwoord ‘nee’ is, kun je het anders gaan doen. Je kunt iets heel engs doen: teruggaan naar de situatie waaruit je bent gevlucht of vertrokken, en een 'risico' nemen. Natuurlijk moet je je niet zomaar zonder beleid in een gevaarlijke situatie brengen. Maar was deze situatie wel zo gevaarlijk, of denk je dat alleen maar? Je zou kunnen zeggen: “Sorry voor mijn eerdere vluchtrespons, maar ik merk dat dat dit voor mij heel dichtbij komt, en dat roept nogal wat angst bij me op.” Wees transparant, wees eerlijk en vooral: maak een connectie of verbinding waar je vroeger altijd keihard wegrende.

Verbinding maken

Ik denk dat het aangaan van een verbinding een heilzame en helende weg is, waar je voorheen meteen vertrokken was en de deur dichtgooide. Wees gerust, je krijgt altijd genoeg oefenmateriaal. Zo werkt dat in dit bestaan. Je moet het oefenmateriaal alleen wel herkennen als het op je weg komt. Patronen doorbreken gebeurt pas als je al je uitdagingen aangaat. En dat vereist echte moed. Ware doodsverachting eigenlijk...

 

Manipulatie in relaties (deel 1)

27 mei 2017

Wat is manipulatie, hoe herken je dit en hoe voorkom je dat je een gewillig slachtoffer bent.
Met manipulatie in relaties wordt bedoeld: de manieren die iemand gebruikt om een ander over te halen tot bepaald gedrag of keuzes die overeenkomen met de behoeften van de manipulator. Het doel van de manipulator is om eigen voordeel te halen. Dit impliceert al dat een manipulator egocentrisch is en vooral gericht op zijn/haar eigen behoeften.

 

Enkele veel geziene technieken:

1) Jou een schuldgevoel aanpraten, inwerken op je schuldgevoel, als jij je maar schuldig genoeg voelt, doe je vast wel wat de manipulator van je wil!

Voorbeeld:

Marieke wil dat haar partner mee gaat naar haar familieverjaardagen. Marieke heeft een grote familie. Haar partner Bertina heeft daar geen zin in, omdat er geen enkele klik is met Mariekes familie en zij er maar voor spek en bonen bij zit. Er is geen enkele wederzijdse uitwisseling en na afloop heeft zij het idee dat ze er alleen maar voor de vorm bij is geweest. Om Bertina over te halen toch mee te gaan, gaat Marieke op haar schuldgevoel inwerken: "Ik vind het super egoïstisch van je dat je dit niet voor me over hebt." En: "Wat ben jij liefdeloos dat je alleen maar aan je eigen plezier denkt en niet inziet hoeveel het betekent voor mij en mijn familie." En: "Als je echt van me zou houden, zou je dit gewoon voor me doen." of: "Het kan echt geen kwaad om eens rekening te houden met een ander."

2) Huilen en heel verdrietig worden. Huilen werkt heel effectief, heb ik me laten vertellen. Zodra je doet wat de manipulator van je wil, is het huilen over.

Voorbeeld:

Omdat Bertina nog steeds zo moeilijk doet over meegaan, gaat Marieke huilen, wordt ze heel verdrietig. Zodra Bertina zuchtend zegt: "O.k., ik ga wel mee," vindt Marieke haar weer "lief".

3) Boos en chagrijnig worden, teleurgesteld zijn.

4) Zielig doen, slachtoffer spelen.

5) Intimideren/bedreigen/ruzie maken

 

Voorbeeld

Marieke maakt ruzie en gooit Bertina allerlei verwijten naar haar hoofd. Bertina wordt moe van deze steeds terugkerende ruzies en door uiteindelijk maar te doen wat Marieke wil, kan zij deze ruzies voorkomen.

Het duurt jaren voor Bertina door heeft wat manipulatie is en dat zij geen grenzen kan aangeven. Zij is bang dat ze inderdaad egoïstisch is en dat wil ze niet. Als een vriendin haar zegt dat het juist Marieke is die egoïstisch is en geen rekening houdt met haar gevoelens, begrijpt zij dit niet. Later begrijpt zij pas wat egoïstisch is: heeft Marieke zich één moment afgevraagd hoe het voor Bertina is om steeds bij die verjaardagen te ziten, hoe opgelaten en ongemakkelijk zij zich voelt, als een vreemde eend in de bijt? Marieke vermaakt zich prima met haar eigen familie en Bertina zoekt het maar uit. Hoe prettig is het eigenlijk om iemand mee te nemen als je weet dat die persoon er zich zo ongemakkelijk bij voelt? Je zou ook kunnen vragen: Kan ik iets voor je doen om het voor jou makkelijker te maken? 

Eigenbelang

Manipulanten zijn alleen bezig met de eigen behoeften en met het eigenbelang. Ze houden niet van jou, maar van hetgeen ze van je krijgen. Als ze dit niet van je krijgen, doen ze ook niets meer voor jou. Voor wat, hoort wat! Hun gedrag is egoístisch en liefdeloos. Het heeft niets te te maken met onbaatzuchtigheid of onvoorwaardelijk.

Nog een voorbeeld

Bertina is ziek en Marieke is jarig. Omdat ze Marieke tot steun wil zijn, laat ze zich uit bed vallen en helpt Marieke met de boodschappen en de voorbereiding van het verjaarspartijtje. Als alles klaar is, zegt Bertina: "Ik voel me beroerd en moet nu echt naar huis." (Ze wonen nog apart.) Marieke stort ineen en hangt huilend over het aanrecht. "Neeee, je kunt me nu niet in de steek laten, je moet blijven!" huilt ze. Geïntimideerd door zoveel zielige tranen, doet Bertina zuchtend haar jas weer uit en blijft. Halverwege de avond trekt ze het echt niet meer en zegt: "Ik moet nu écht naar huis." En ze gaat. Thuisgekomen, gaat ze meteen naar bed. Na twaalven zijn de gasten naar huis en rijdt Marieke naar Bertina's huis. Bertina denkt dat Marieke wel blij zal zijn dat zij in ieder geval zo lang mogelijk is gebleven, al was het met hangen en wurgen. Maar wat blijkt? Marieke komt in tranen haar slaapkamer binnen en is ontzettend teleurgesteld dat Bertina niet wilde blijven. "Ik wilde alleen maar mijn verjaardag vieren... " snikt ze. En wat is Bertina toch egoïstisch... die denkt alleen maar aan zichzelf. Ruzie en een slapeloze nacht voor Bertina. Dan moet Bertina in het vervolg maar meteen doen wat Marieke wil, dan heeft ze dit gedoe tenminste niet. Of: een manipulant herkennen en de relatie beëindigen nu het nog makkelijk kan. Dat doet Bertina niet, want die moest nog heel veel leren over manipulatie...

Er zijn nog veel meer technieken om iets van een ander gedaan te krijgen:

- expres jaloers doen of iemand jaloers maken
- je onzeker voordoen
- behulpzaam doen
- liegen, niet de hele waarheid vertellen
- de ander negeren
- vleien

Echt verdrietig?

Als je niet begrijpt wat manipulatie is, zou je kunnen denken dat de manipulator echt heel verdrietig is, echt heel boos en echt heel zielig. Maar ik heb ingezien dat dit echt alleen is bedoeld om iets gedaan te krijgen. De tranen zijn nep.

Als je echt verdriet voelt, kun je niet meteen stoppen met huilen, zodra je je zin krijgt. Ik heb ook gezien dat een manipulator meteen stopte met huilen, toen ze merkte dat het niet het beoogde effect had.

De les die ik leerde

Als je gemanipuleerd wordt, moet je leren om je grenzen aan te geven, je zelfrespect terug te vinden en je moet erachter komen wat jouw wensen en behoeften zijn. Pas als je leert om nee te zeggen, kun je volmondig ja zeggen tegen alle dingen die je wel wilt. Dan kun je vanuit je hart ervoor kiezen om iets te doen voor een ander: ja zeggen tegen iets wat je eigenlijk niet zo leuk vindt, maar wat je graag voor die ander wilt doen, omdat je van hem/haar houdt. Dit kan pas als je ook nee mag zeggen van jezelf. Anders ben je voornamelijk bezig om je schrap te zetten tegen alle eisen en verwachtingen die op je af komen.

 

Suggesties

Manipulatie in relaties vraagt altijd om twee partijen: een manipulator aan de ene kant, en een gewillig "slachtoffer" aan de andere kant. Het is echter niet zo dat de één 'fout' is en de ander 'goed'. Degene die zich laat manipuleren zonder dit te beseffen, heeft ook een les te leren. Cijfer je jezelf weg? Heb je weinig eigenwaarde? Probeer je het anderen naar de zin te maken? Zoek je goedkeuring buiten jezelf? Denk je dat jij verantwoordelijk bent voor de gevoelens van de ander?

Manipuleren is aangeleerd. Als kind werd je waarschijnlijk beloond door te manipuleren. Het lukte om op die manier je zin te krijgen. Je kunt dit ook weer afleren en in plaats daarvan werkelijk verbinding maken. Resultaat: ongekende groei en ontwikkeling.

Alles begint met inzicht in en erkenning van je gedrag. Herken je jezelf in de manipulator? Dat is de eerste stap. Onthoud: er is geen oordeel. Wil je leren om het anders te doen, neem dan verantwoordelijkheid voor je eigen gevoelens. Je mag teleurgesteld zijn, maar erken dit als jouw gevoel en maak het niet het probleem van de ander.

Liefde claimt niet.
Liefde eist niet.
Liefde laat vrij.

 

NB. Lees ook deel 2 verderop: Waaom manipuleert iemand? Waarom laat iemand zich manipuleren? De veelal onbewuste motivatie hier achter...

 

 

Projecties en Afweermechanismen

Zo werkt een projectie

Ieder mens doet in zijn kindertijd pijn op. Omdat het voor het kind te bedreigend is om die pijn te voelen, wordt die pijn op dat moment niet verwerkt en ontstaat er een afweermechanisme, dat als functie heeft om het kind te beschermen. Later, als volwassenen, gebruiken wij die afweermechanismen nog steeds om ons te beschermen.

Hoe werkt een afweermechanisme?

In het heden wordt die (oude) pijn soms getriggerd door iets of iemand in onze omgeving. In feite zijn we nu wel toegerust om de pijn te voelen, maar onbewust denken we van niet. Wat gebeurt er dan: we durven nog steeds niet die pijn te voelen en gooien er ter zelfbescherming een saus van kwaadheid overheen. De kwaadheid beschermt ons tegen de pijn die er onder ligt. Het is makkelijker om kwaadheid te voelen dan pijn. Vaak zit er ook schaamte, en om de pijn van deze schaamte niet te voelen, richten we onze boosheid naar buiten. Als iemand ergens boos over wordt, kun je ervan uitgaan dat er pijn is getriggerd. Deze kwaadheid richten we vervolgens op de persoon die de oude pijn heeft getriggerd. De functie daarvan is om die pijn van ons zelf weg te houden. Wat deze persoon ons ook heeft "aangedaan", hij/zij is nooit de oorzaak, enkel de aanleiding die de oude pijn naar boven heeft gehaald. Het is een richtingaanwijzer! Daar zit nog iets dat erom vraagt verwerkt te worden.

Zelf-reflectie

Wat we meestal doen is onze boosheid blijven richten op de persoon die de pijn heeft aangeraakt. Dat is het meest veilige. Maar wat we eigenlijk zouden moeten doen is naar binnen keren en voelen wat er in ons geraakt is. Dit is het principe van zelf-reflectie. Iedere keer als we ergens heftig op reageren: naar binnen keren en voelen welke oude pijn onze aandacht vraagt. En beseffen dat de persoon die jouw oude pijn heeft getriggerd niet de oorzaak, maar slechts de aanleiding was. Als je namelijk die oude pijn niet had, zou je ook niet zo heftig reageren. Je kunt natuurlijk iets niet leuk vinden wat iemand doet, maar dit kun je dan op een volwassen en neutrale manier aangeven, zonder de -onbewuste- oude lading erachter.

Bevrijd jezelf van onverwerkt oud zeer

Als je hier meer over wilt lezen en wilt leren hoe je dit aanpakt, kan ik je de boeken van Ingeborg Bosch aanraden: "De herontdekking van het ware zelf" en "Illusies". Hierin wordt uitgelegd hoe afweermechanismen ontstaan en hoe we die in ons volwassen leven blijven toepassen. En vervolgens: hoe we ons daarvan kunnen bevrijden. (NB. Ik raad aan om deze boeken te lezen, zodat je begrijpt hoe dit werkt. Ik raad niet speciaal aan om in therapie te gaan, want goede therapeuten zijn dun gezaaid.)

Afweermechanisme = het ego

Iemand die onbewust in zijn oude pijn is geraakt, reageert heftig, met boosheid of woede. Moet je op zo'n moment gaan uitleggen wat er eigenlijk aan de hand is? Helaas heeft dat weinig zin. Mensen zijn in een overlevingsmechanisme terecht gekomen. Het ego is aan het vechten om de pijn (of schaamte) van zich af te houden. Zo iemand staat niet open voor een psychologische verklaring. Alles wat je zou uitleggen wordt opgevat als een aanval, waartegen hij zich moet verdedigen. Dat is wat het ego doet, het ego functioneert als afweer. En doet dat zeer hardnekkig.

Wat je beter kunt doen: laat hem kwaad op je zijn. En keer zelf naar binnen: hoe is het voor mij als iemand zo kwaad op me is? Wat voel ik dan? Voelt het angstig of bedreigend? Waar zou dat uit voortkomen? Onderzoek dat eens. Zo kun je alles gebruiken om tot een steeds groter bewustzijn te komen.

Als we dit allemaal zouden doen, lossen we steeds meer conflicten in de buitenwereld op. Want alle conflicten komen voort uit de onopgeloste conflicten in onszelf. En op een nog veel grotere schaal, zou er zelfs geen oorlog meer hoeven te zijn. Want oorlogvoeren is de allergrootste projectie van het ene land op een ander land. De pijn van een land wordt naar buiten geprojecteerd op een ander land of een ander volk. Zij zijn de boosdoeners! De ware 'boosdoener' zit altijd in onszelf. Los het dáár op en projecteer niet op anderen.

Neem je eigen verantwoordelijkheid.
Gemakkelijk? Nee...
De moeite waard? Alleszins.
Het leidt tot grote innerlijke vrede.

Alles wat je nu oplost hoef je later niet meer te doen.

 

Suggestie

Het is niet erg om uit de bocht te vliegen, dat is alleen maar menselijk. Het is de kunst om hier vervolgens op een bewuste manier mee om te gaan. Wees moedig, bied je excuses aan en zeg dat je heel erg geraakt was door wat die ander deed of zei. En dat je beseft dat je het in jezelf zal moeten oplossen. Kwetsbaar zijn vraagt moed, is bewonderenswaardig, èn zorgt voor meer verbinding en betere relaties. Daarentegen: vechten (=boos worden, in de aanval gaan), vluchten (=van het toneel verdwijnen, niks meer zeggen) of verstijven (=door angst bevangen) creëert afstand. En ook als je dat merkt bij jezelf, kun je daarop terugkomen en eerlijk zijn. Zonder verwijt of oordeel naar jezelf. Ja, dat is moeilijk en dat vereist dat je je ego overstijgt. Maar: het levert je zoveel meer op.

 

 

Verhalen maken

28. jul, 2017

Hiermee bedoel ik dat iedereen zijn eigen verhaal maakt van iets wat gebeurt. Dat verhaal is gebaseerd op je eigen verleden, je pijnpunten, je referentiekader, je voorgaande ervaringen, je psychische allergiën enz. enz. Vervolgens geloof je zodanig in dat verhaal dat je daar de bijbehorende gevoelens bij krijgt (boosheid, angst, verdriet). Daarmee bezorg je jezelf extra stress. En om daar mee te dealen, projecteer je je boosheid op degene die dat gebeurde volgens jou heeft veroorzaakt, op de aanleiding dus.

Een voorbeeld om het te verduidelijken. Berry en Marijke gaan verhuizen. Tijdens de verhuizing wordt de gevel van hun huis beschadigd door de verhuizers. De buurvrouw van hun 2-onder-1 kap woning vertelt dit aan de nieuwe bewoner. Waarom? Waarom niet? Het is geen geheim ofzo. Het is ook deels haar gevel. De buurvrouw woont al jaren naast Berry en Marijke en heeft er geen vertrouwen in dat zij dit adequaat gaan afhandelen en zij wil niet met de beschadiging opgezadeld worden.

De nieuwe bewoner hangt meteen aan de telefoon om erop aan te dringen dat de beschadiging wordt gerepareerd.

Nu gaat het verhaal beginnen. Berry wordt woedend en gaat tekeer tegen Marijke. Marijke krijgt altijd heel veel stress van Berry's woede en wordt op haar beurt woedend op de buurvrouw, die al die stress heeft "veroorzaakt". En: al die jaren was buurvrouw aardig en nu geeft ze ons nog "een trap na".

Dit is het verhaal dat ze zichzelf vertellen: "Buurvrouw heeft alleen maar voor meer stress gezorgd en geeft ons een trap na." Is dat werkelijk zo?

Laten we eens kijken hoe ze er ook mee hadden kunnen omgaan. De nieuwe bewoner belt: "Ik hoorde dat de gevel was beschadigd. Wat gaat er nu gebeuren?" Berry antwoordt: "We hebben het opgegeven bij de verzekering, dus dat gaat geregeld worden. Geen zorgen. We houden je op de hoogte." De nieuwe bewoner is gerustgesteld. Klaar.

Extra stress voegt niemand anders toe, die voeg je zelf toe door de manier waarop je reageert, door het verhaal wat je er van maakt en dan reageer je als een stier op een rode lap. En iemand moet worden aangewezen als de boosdoener, waarop je je boosheid kunt projecteren.

 

 

Nog meer verhalen maken (deel 2)

15 augustus 2017

 

Dat we allemaal een eigen verhaal maken van iets wat we zien of opmerken is meer regel dan uitzondering. Iemand zegt iets en drukt hiermee onwillekeurig op jouw knoppen. De knoppen die jij daar hebt zitten door jouw eigen ervaringen en opgelopen pijn of allergiën uit het verleden. Dat heeft niets te maken met de persoon of de situatie, dit heeft alleen alles te maken met jouw ervaringen en jouw verleden.

Vervolgens gelóóf je in dat verhaal, je hebt het toch zelf gezien/gehoord? Het is erg moeilijk om zonder hulp van een objectieve en heldere buitenstaander afstand te nemen van dit verhaal en inzicht te krijgen in wat er onder schuilt. Je bent geneigd om steeds maar rond te draaien in datzelfde verhaal en het wordt onmogelijk om daar een ander perspectief op te krijgen.

Feit is, dat ieder mens een ander perspectief en een andere reactie heeft op precies dezelfde gebeurtenis of situatie of op iets wat iemand heeft gezegd. Dat zou al enige achterdocht moeten wekken op jouw versie van het verhaal, of jouw perspectief. Want als verschillende mensen een verschillend verhaal kunnen hebben, kan jouw ene verhaal al niet meer "de" waarheid zijn.

Voorbeeld

Jouw moeder reageerde altijd negatief als je met een leuk nieuwtje kwam. Altijd haalde ze het plezier er uit. Had je een geweldige nieuwe baan, dan zag ze daar ook meteen weer allerlei negative kanten aan. Wat een domper! Je heb een allergie opgebouwd voor negatieve reacties op jouw berichten. Het gevolg is dat je van alles uitlegt en opvat als een negatieve reactie, ook als anderen dat helemaal niet zo opvatten. Het is jouw verhaal geworden: mensen reageren meteen zo negatief als ik ze iets vertel.

Ander voorbeeld

Jouw moeder zeurde altijd aan je kop over van alles en nog wat: je moest dit en je moest dat, en heb je al dit en heb je al dat, en je moest altijd wat, ze liet je niet met rust. Je hebt een allergie opgebouwd voor vrouwen die iets aan je vragen. In je volwassen leven zie je nu overal vrouwen die aan je kop zitten te zeuren. Zelfs al vragen ze je iets heel normaals, in jouw perspectief wordt het "allemaal gezeur" en voel je meteen vooral grote weerstand.

Zo kan het gaan: je laat alles versloffen, net zolang tot je vrouw of je buurvrouw je erop aanspreekt. En meteen is jouw verhaal: "Vrouwen hebben ook altijd wat te zeuren, laat me toch met rust, je zet me steeds onder druk." Echter, als je op een volwassen manier gewoon zorgt dat je zaakjes voor elkaar zijn en je ze niet zodanig laat versloffen TOTDAT iemand er wel iets van moet zeggen, omdat zij er steeds over struikelt.... dan creëer je voor jezelf ook niet dat "gezeur". Op een onbewust niveau lok je het eigenlijk zelf uit. En zul je ook altijd "zeurende vrouwen" tegenkomen, totdat je dit patroon bewust hebt gemaakt. Deze bewering zal ook weer op weerstand stuiten... Want het is helaas zo dat de ander altijd als de schuldige wordt gezien, m.a.w. de oorzaak ligt altijd bij de ander.

 

 

Asociale buren?

15 augustus 2017

 

Stel, je hebt een asociale buurman. Hij verwaarloost zijn tuin, hij doet niets aan woningonderhoud, hij vervuilt, hij is lawaaierig en gedraagt zich op allerlei manieren alsof hij daar alleen woont.

Het opvallende is dat een asociale buur nooit in de gaten heeft dat hij zich asociaal gedraagt en zichzelf op geen enkele manier als zodanig ziet. Hij ziet het gewoon niet.

Jij kunt dan globaal twee dingen doen:

1) accepteren dat de buurman nu eenmaal zo is en alles over je kant laten gaan (dus geen grenzen aangeven en alles slikken).
2) je grenzen aangeven, omdat je er last van hebt.

De buurman kan op twee manieren reageren:

1) hij denkt met je mee en komt met voorstellen om de situatie te verbeteren, kortom: hij toont bereidheid.
2) hij wordt kwaad, omdat hij vindt dat je altijd wel wat te zeuren hebt. Hij vindt dat het aan jou ligt en dat je hem niet moet lastig vallen.

Het kenmerk van een asociale buurman is helaas dat hij altijd voor optie 2 zal kiezen.
Asociaal gedrag van de één leidt altijd tot conflicten, tenzij de ander zijn grenzen niet aangeeft en alles maar slikt. Het probleem is hierbij wel dat asociale mensen altijd de ander zullen aanwijzen als de oorzaak. Hij vindt dat je hem gewoon met rust moet laten. Maar dat houdt wel in dat jouw ruimte steeds kleiner wordt, omdat je nergens iets van mag zeggen.

 

Boete voor asociaal gedrag?
Dit jaar was er sprake van het invoeren van boetes voor asociaal gedrag van buren. En meteen roept iemand op een forum: "Maar sommige buren lopen ook de hele tijd te zeuren over van alles." Zulke mensen bestaan ongetwijfeld, maar meestal hebben ze een goede reden om hun buurman ergens op aan te spreken. Het conflict ontstaat eigenlijk al op het moment dat de asociale buurman reageert met: "Wat een gezeur!". Een goede communicatie en de bereidheid om te luisteren is de basis, maar moet absoluut van twee kanten komen.

 

Blijf fatsoenlijk communiceren

Als je je buurman kent, laat het niet zover komen. Blijf fatsoenlijk communiceren en schakel tijdig buurtbemiddeling of mediator in, voordat de situatie al onherstelbaar geëscaleerd is. De buurman zal ook kwaad worden als je een mediator inschakelt, maar onthoud dat hij al kwaad was, voordat hij naast je kwam wonen. Hij projecteert zijn kwaadheid (=oude wonden, oude allergieën) op zijn omgeving.

 

Kwaad worden als manipulatie

Kwaad worden is namelijk ook een manipulatiemiddel ("Ik zal het maar niet tegen hem zeggen, anders wordt hij weer kwaad.") Op die manier voorkomt hij dat jij iets durft te zeggen, alleen omdat hij kwaad zou worden.

Moeizaam blijft het. Vaak is de enige optie verhuizen, of hopen dat hij verhuist.

 

Manipulatie (deel 2)

25 augustus 2017

 

Waarom manipuleert iemand? Waarom is het zo belangrijk voor haar dat je die dingen per se voor haar doet? Waarom kan ze je niet vrij laten? En de bijbehorende vraag: Waarom laat iemand zich manipuleren? Wat maakt iemand gevoelig voor manipulatie? 

Manipulator en gemanipuleerde zijn een perfect op elkaar afgestemd duo. Een manipulator kan namelijk niets beginnen met iemand die zich niet laat manipuleren. Dan is het snel einde verhaal.

Manipulator: aan de ene kant

Er zitten altijd onbewuste motivaties achter elk disfunctioneel gedrag. Iemand die de ander bewerkt om dingen van haar gedaan te krijgen heeft een definitie van liefde die zegt: "Als je dit en dat voor mij doet, betekent het dat ik liefde krijg." Deze definitie is een misvatting en is ontstaan in de kindertijd. Ieder kind heeft een natuurlijke behoefte aan liefde, aandacht en acceptatie. Helaas zijn de meeste ouders niet in staat om dit te geven. Zij zijn zelf te veel beschadigd in hun eigen kindertijd. 

Echter: een kind kan niet overleven zonder de liefde van haar ouders. Als zij dit niet krijgt, zal zij overlevingsmechanismen ontwikkelen om die liefde wél te krijgen, of althans: iets wat daar op lijkt. Sommige kinderen merken dat het werkt als zij hun ouders zodanig manipuleren dat zij daar een beloning voor krijgen. Door bijv. te huilen of boos te worden, krijgen zij hun zin. Dit wordt dan hun definitie van "liefde".

In hun volwassen leven blijven zij deze overlevingsmechanismen toepassen. Hun kindbewustzijn is nog steeds in de veronderstelling: "Die ander moet [X] voor mij doen, want dat betekent dat ik daarmee liefde krijg. Want zonder die liefde ga ik dood." Geen "liefde" krijgen betekent voor het kind doodgaan, omdat een kind nu eenmaal de ouders nodig heeft om te kunnen overleven.

De volwassene die blijft manipuleren is dus onbewust blijven steken in dit kindbewustzijn. Als volwassene heb je in feite niet langer je ouders nodig om te overleven, maar het kind weet dit niet. Dus dat die ander doet wat de manipulator van haar wil, voelt onbewust als een kwestie van leven of dood.

De gemanipuleerde: aan de andere kant

De gemanipuleerde, aan de andere kant, laat zich manipuleren. Waarom? Ook zij had als kind (onvoorwaardelijke) liefde van haar ouders nodig. Ook deze ouders konden haar dat niet geven. Wat ze ook deed, hoe ze zich ook aanpaste of in bochten wrong, haar ouders konden dat niet geven. Het gemanipuleerde kind ging van alles doen om maar te proberen de goedkeuring en accepatie van haar ouders te krijgen. Zij merkte dat als zij braaf deed wat haar ouders van haar verlangden, dan was zij "lief". De geleerde les werd dus: doen wat de ander van je wil, daarmee krijg je goedkeuring, acceptatie en dus "liefde".

En het verkrijgen van die "liefde" voelde weer als een kwestie van leven of dood voor het kind. Daarmee leerde het kind over haar grenzen te gaan, deze niet aan te geven. Het plooien naar de wensen van de ouders was dé manier om hun "liefde" en goedkeuring te krijgen.

En dit wordt aldus voortgezet in het volwassen leven tijdens het aangaan van relaties.

Het is dan zaak om je eigenwaarde te herstellen, te leren dat je grenzen mag aangeven, en dat je niet "doodgaat", dat je wereld niet instort als jij aangeeft wat je wel en niet wilt. Je hebt het volste recht om op te komen voor je eigen behoeften, je hebt geen goedkeuring van anderen nodig. Ook niet als de ander boos wordt of huilend neerstort. Get real!

Als je dit patroon onderkent, trek je vanzelf andere relaties aan. Dan heb je geen manipulator meer nodig om dit patroon duidelijk te maken.

 

 

Existentiële pijn van eenzaamheid en verlies

4 oktober 2017

 

Deze week leerde ik iets belangrijks over hoe verschillend wij allemaal omgaan met onze existentiële pijn. Dit is, eenvoudig gezegd, de diepe eenzaamheid die ieder mens voelt, omdat hij de verbinding is verloren met zichzelf, deze vervolgens zoekt in de buitenwereld (bij een ander), en daar ook geen verbinding kan vinden, omdat hij allereerst de verbinding in zichzelf mist.

Alleen vanuit ware verbinding met jezelf kun je ware verbinding met een ander maken. Anders blijf je gevangen in een spel van macht, onmacht, trekken, duwen, onvervulde behoeften, ervaringen van verlies en teleurstelling en patronen van volgen en vluchten etc. etc.

Iedereen gaat anders om met zijn existentiële pijn van eenzaamheid.

Stel dat er twee mensen in relatie zijn, die allebei naar verbinding verlangen. De een begraaft zijn pijn en trekt zich terug. Uit angst voor deze pijn, doet hij of zij zich onverschillig voor: ik heb niemand nodig. Hij maakt zichzelf onbereikbaar, trekt zich terug, daarmee pakt hij de "macht". Bij de ander raakt dit zoveel pijn dat zij, vanuit het gevoel van gemis in zichzelf, aan de ander gaat duwen en trekken. Niet vanuit een nobel doel om het hart van de ander te kunnen bereiken, maar vanuit onmacht, vanuit een onbewust gevoelde innerlijke pijn. Dat is de pijn van verlies, de pijn van gebrek aan verbinding, de pijn van eenzaamheid, die zij probeert op te lossen door het hart van de ander te willen openen. Deze pijn wordt veroorzaakt door het gebrek aan verbinding met zichzelf, maar niet als zodanig herkend. En daardoor wordt het onbereikbaar zijn van de ander gevoeld als een onverdraaglijk en pijnlijk verlies.

Verbinding met jezelf

Allereerst moet je zorgen voor verbinding met jezelf, in jezelf. Dan sta je in je kracht en kun je vanuit deze verbinding met jezelf ware verbinding met een ander maken. Anders blijf je steken in dit soort spelletjes van macht en onmacht, vluchten en volgen. 

En dat is een ontzettend moeilijk en pijnlijk ontwikkelingsproces.

De hamvraag is natuurlijk: hoe maak je verbinding met jezelf? Dat ga ik eerst nog zelf leren... Hopelijk gaat me dat lukken. Lees ook mijn volgende blog: "Verbinding met jezelf?"

 

Verbinding met jezelf?

17 oktober 2017

 

Zoals je in het vorige blog kunt lezen, voelen wij allemaal de existentiële pijn van eenzaamheid. Dit is ook een intens gevoel van verlies. En die pijn is, zwak uitgedrukt, ver-schrik-ke-lijk pijnlijk, het voelt gewoon onrechtvaardig zoveel pijn. De oorzaak is dat wij de verbinding met onszelf zijn kwijtgeraakt. 

In ieder geval proberen we allemaal op onze eigen manier met deze pijn van eenzaamheid om te gaan. De een trekt zich terug en de ander móet contact maken. De vluchter is onbereikbaar, de volger gaat erachteraan.

Hoe herstel je je eigen verbinding? Ik denk dat dit minstens een kwestie van "ontwaken" is! Niet zomaar gedaan dus. Wat je wel kunt doen is je bewust worden van de existentiële pijn die geraakt wordt. Voor de vluchter is dat: als iemand hartscontact met jou wil maken en jij trekt je terug, je durft niet uit je schulp te komen, je doet net of het je niet raakt of je doet of je het niet nodig hebt. Voor de volger: als de ander zich terugtrekt, uit het contact gaat en je doet van alles want je moet en zal haar bereiken, je moet en zal een reactie krijgen. Dan moet je stoppen met dit patroon, verwijt de ander niets, en ga terug naar jezelf.

Daar vind je je eigen eenzaamheid. Maar in jezelf ligt altijd de sleutel. En van daaruit kom je het verst. V.I.D.O. (Vrouw In Doorgaande Ontwikkeling). Op weg dus....

 

 

Narcisme in relaties

17 november 2017

 

Niet alleen in liefdesrelaties, maar ook in vriendschapsrelaties kun je te maken krijgen met iemand die narcistische trekken heeft. Ben je er "ingevlogen", zoals ik, lees dan hoe je narcisme herkent.

Narcisme is zelden openlijk, veelal verborgen. Op het eerste gezicht presenteert de persoon zich als charmant, aardig, attent, lief en betrokken. In mijn geval: ze was dat alles, en ook empathisch, invoelend en begripvol. Je voelt je eindelijk gezien en gewaardeerd, want dat gevoel kan ze je geven.

Ondertussen gebruikt en manipuleert ze anderen voor haar eigen behoeften. Zij is de koningin in het web en zij bepaalt. Ze is dominant en wil dat alles op haar manier gebeurt. Kom je te dichtbij, of geef je haar niet wat zij van je wil, dan krijg je te maken met een enorm groot ego, een enorme afweer, dan hakt ze je in de pan, zonder medeleven. Daarbij is ze geenszins van plan om naar haar eigen aandeel te kijken, nee, het ligt allemaal aan JOU.

Aan narcistisch gedrag ligt ten diepste een groot gebrek aan eigenwaarde ten grondslag. Eigenlijk vindt ze zichzelf niets waard en geen liefde waard. Om dit niet te hoeven voelen, gooit ze er een ego-gestuurd narcistisch afweermechanisme overheen.

Zo herken je narcisme:

• ze is charmant, leuk, aardig (enz. enz.), althans, zo komt ze over, je valt voor haar charme
• ze is een manipulatief schepsel tot en met, zij wil dat jij haar behoeften vervult op de manier zoals zij dat wil (het kan even duren voor je het doorkrijgt, want ze is zo charmant en aardig)
• ze projecteert haar gebreken op de ander, m.a.w. ze ziet dit allemaal in jou, maar feitelijk heeft ze het over zichzelf, als ze jou een manipulatief schepsel noemt, heeft ze het over zichzelf
• het ligt nooit aan haarzelf, het ligt altijd aan jou, het is jouw schuld (als je hier gevoelig voor bent, hang je, want dan geloof je dat)
• ze kan niet tegen kritiek, dan flipt ze, hoe durf je!
• als ze geraakt wordt, kruipt ze in de slachtofferrol: "Ik kwam met de beste intenties en nu behandel je me zo... Waar heb ik dat aan verdiend?" (= de vermoorde onschuld)
• ze kan inlevingsvermogen veinzen, als dit nodig is, maar alleen als ze daar voordeel bij heeft, ze heeft geen werkelijke empathie, ze wordt gedreven door haar eigen behoeften. Jij moet met haar meevoelen en haar pijn begrijpen, en niet omgekeerd
• ze verlangt steeds dat jij jouw emoties met haar deelt, ze wil voelen, zien en merken dat jij pijn en verdriet hebt, want dat geeft haar een shot zelf-kick nicotine en daar kan ze weer op teren
• als je haar niet geeft wat zij wil, of ze voelt zich gekrenkt of tekort gedaan, dan maakt ze je af, ze hakt en hakt op je in, ze wordt vijandig, giftig, wrokkig, deinst niet terug voor karaktermoord, jij voelt je afschuwelijk, maar dat kan haar niet schelen. Totdat je in tranen uitbarst, dan is ze tevreden, want dan krijgt ze jouw emoties en daar kickt ze op
• ze gedraagt zich grensoverschrijdend, het is haar dominantie die bepaalt, en de touwtjes in handen houden is een manier om zelf de controle te houden
• ze heeft geen geweten, althans: ze voelt zich nooit schuldig, ze heeft geen spijt van de ravage die ze aanricht
• ze wordt gemotiveerd door (onbewuste?) jaloezie en afgunst

Geen eigenwaarde

Juist omdat ze in de kern geen eigenwaarde heeft, bewondert ze bepaalde kwaliteiten in een ander, die zij zelf ook graag wil hebben. Daaruit volgt jaloezie. En manipulatie, want ze wil jou hebben waar ze je wil hebben en van jou krijgen wat ze van jou wil krijgen. Om dit te bereiken, speelt ze verschillende rollen en zet ze verschillende maskers op, bijv. een spiritueel masker: "In totale aanvaarding van alles wat is." Of: "In liefde voor alles wat zich voordoet, alles is goed." Maar, zodra het niet gaat zoals zij dat wil, is het he-le-maal-niet-goed.

• in de kern is ze zwak en machteloos, een grote mond en veel bravour moeten dat verbergen, en daar is ze heel goed in
• Ze is zeer gewiekst en vindingrijk, ze omzeilt alle kritiek en opmerkingen en hoeft nooit naar zichzelf te kijken, want ze heeft altijd uitvluchten, een en al EGO, EGO, EGO...
• ze ziet mensen op 2 manieren: ze kijkt tegen je op, of ze vindt jou minderwaardig. Als ze tegen je opkijkt, wil ze naast je staan, zodat jouw kwaliteiten op haar afstralen; als ze je inferieur vindt, kan ze jou gebruiken om zich beter te voelen
• een narcist heeft geen vrienden, alleen objecten om te manipuleren, ze is niet in staat om een relatie aan te gaan, dus dat gaat altijd mis
• ze heeft altijd conflicten, ze is altijd wel verbolgen over iemand. Ze ziet de wereld als bedreigend en onbetrouwbaar en zichzelf als het slachtoffer daarvan. En nooit, nooit, nooit kijkt ze naar haar eigen aandeel, waarom ze in haar leven steeds dezelfde patronen tegenkomt, want het ligt altijd aan de ander.

Totdat het masker afvalt

Vaak duurt het een tijd voor je doorhebt dat je met een narcistisch iemand te maken hebt. Als je dieper contact met haar krijgt, zullen één voor één de maskers afvallen, totdat je haar ware gezicht ziet. En dan schrik je. Anderen krijgen dit niet te zien, dus die zullen jou niet geloven. Als ze ontmaskerd dreigt te worden, dan is ze gewiekst genoeg om snel haar gezicht te redden, door bijv. te komen met een zeer spirituele opmerking "dat ze dankbaar is voor het contact en de vele inzichten en bla bla bla". En degenen die haar niet diep genoeg hebben leren kennen of lieflijk in haar plannen meegaan, trappen daar in. Die geloven in het beeld dat zij van zichzelf naar buiten brengt.

Persoonlijkheidsstoornis

Narcisme is een zware en ziekelijke persoonlijkheidsstoornis die wordt veroorzaakt door een zeer ernstige beschadiging uit de jeugd. Als iemand daarnaast ook nog een Borderline-stoornis vertoont, dan kun je maar één ding doen, zodra je het doorhebt: weggaan! En mededogen voelen voor de ziel die hieronder gebukt gaat en niets beters kon verzinnen dan dit.

 

Waar komen allergische reacties op mensen vandaan?

27 december 2017

 

Een van de uitdagingen hier onder deze aardse sluier is het leren omgaan met allergische reacties zoals boosheid, irritaties, woede, weerstand, en alles wat ons triggert tot een emotionele reactie, tot gevoelens waar we het moeilijk mee hebben. Want het feit wil dat alles neutraal is, en dat wij daar zelf een interpretatie aan geven. Hoe je iets of iemand ervaart, heeft alles te maken met jouw eigen achtergrond, ervaringen, opvoeding, trauma's, gevoeligheden etc. Je kunt alle zelfhulpboeken erop na slaan, iedere psychotherapeut ernaar vragen, het is helaas waar, en bijna niemand wil daaraan. Het feit alleen al roept weerstand en afweerreacties op.

Voorbeeld

Uit het leven gegrepen, dus echt waar gebeurd. Ineke mailt dat ze deze zomer gaat fruitplukken. Anna mailt terug dat ze dat een leuk idee vindt, en voegt daaraan toe dat zij ook een moestuin heeft, maar helaas, de aardbeien deden het dit jaar niet. Daarop vindt Ineke dat Anna haar leuke idee meteen naar beneden haalt, negatief daarop reageert, en alle aandacht op een negatieve manier naar zich toe trekt. Als Anna aan Ineke uitlegt dat ze best begrijpt dat Ineke het moeilijk heeft, maar dat de manier waarop je iets hoort of interpreteert alleen maar iets zegt over hoe jij iets hoort of interpreteert, dan is de verstandhouding helemaal verstoord. Want nu vindt Ineke Anna ook "belerend" en dat irriteert haar. Al met al wordt het een steeds grotere olievlek en het ging eigenlijk nergens over.

Dit is een onnozel voorbeeld, maar ik heb het niet verzonnen.

Ander voorbeeld

Ik was een keer bij een wijze vrouw op consult. Ik kon mijn auto nergens kwijt, dus zette ik hem maar op de oprit, waar al een andere auto stond. Tijdens het consult, klopt de eigenares van de andere auto aan en roept: "Iemand heeft mij klem gezet!" "Nee," zegt de wijze vrouw, "Er staat een auto." En meer was het niet. Niemand heeft niemand klem gezet met het plan om iemand klem te zetten. Er staat gewoon een auto. Maar als je daar een persoonlijk verhaal van maakt, dan kun je het zo interpreteren dat iemand jou met opzet heeft willen klem zetten.

Maak het niet persoonlijk! Dingen gebeuren. Als het bij jou een bepaalde interpretatie uitlokt met bijbehorende gevoelens, is het vruchtbaarder om in jezelf te onderzoeken waar dat vandaan komt. In het geval van Ineke bleek dat haar moeder altijd negatief reageerde, en negatieve aandacht naar zich toe trok. Ineke projecteerde dat op Anna. Maar als je nu denkt dat Ineke daar iets mee deed, dan heb je het mis, want ze bleef erbij dat Anna "het" gedaan had. Blijkbaar was het van levensbelang om dit buiten zichzelf te houden.

Je moet ook wel een beetje moed, eigenwaarde en zelfvertrouwen hebben, om naar jezelf te durven kijken. Als dat ontbreekt, wil je liever geen inzicht in jezelf. Dan heeft een ander het altijd gedaan. Zo kun je alles buiten jezelf houden. Makkelijker, maar je leert er niets van en je komt steeds weer dezelfde triggers tegen.

Lees ook het artikel "Omgaan met mensen waar je allergisch voor bent":

http://hartenzielcoaching.nl/omgaan-mensen-allergisch/

 

 

NEE mogen zeggen van jezelf

21 januari 2018

 

Mag je zijn wie je bent?

Zoals ik dat ervaren heb, was er veel commentaar, kritiek en afkeuring; waren er veel eisen en verwachtingen waar ik aan moest voldoen om goedkeuring te krijgen. Ik leerde me aan te passen aan wat er van mij verwacht werd. Ik probeerde het anderen naar de zin te maken, ik wrong me in duizend bochten, omdat ik goedkeuring van buitenaf nodig had, en omdat ik niet wilde dat iemand boos of teleurgesteld werd. Ik was een makkelijk doelwit voor manipulanten. Zo raakte ik steeds meer van mezelf vervreemd, steeds meer in de war over wat "egoïstisch zijn" nu eigenlijk inhield, en erg gelukkig werd ik er ook niet van.

Je kunt het niet iedereen naar de zin maken

Totdat ik besefte dat het onmogelijk is om het anderen naar de zin te maken. Waarom? Omdat, wat je ook doet, de verhouding altijd zo is dat 1/3 van de mensen het afkeurt wat je doet, 1/3 vindt het goed of geweldig en 1/3 laat het volledig koud wat je doet. Deze verhouding blijft altijd hetzelfde, ongeacht wat je doet. Het iedereen naar de zin maken is hiermee een onmogelijkheid.

Geef jezelf toestemming

Wat werkt wel? In de eerste plaats gaf ik mezelf toestemming om NEE te mogen zeggen. Nee zeggen is ja zeggen tegen jezelf. Als NEE zeggen verboden is, kun je nooit vanuit je hart JA zeggen. NEE zeggen leverde in eerste instantie schuldgevoelens op. Maar dat waren mijn gevoelens en daar moest ik verantwoordelijkheid voor nemen. Door te kijken naar de schuldgevoelens kwam ik angst, pijn, onzekerheid en gebrek aan zelfacceptatie tegen. Ook daar nam ik verantwoordelijkheid voor. Die angst, pijn, onzekerheid werd niet door de ander veroorzaakt, die zaten in mezelf.

In het begin sloeg de slinger door naar de andere kant: ik zei overal NEE tegen, ik was het zat. Na een tijdje begreep ik dat dit het ook niet was. Deze periode had ik echter nodig om bij mijn vrijwillige JA uit te komen. Gelukkig had ik inmiddels een partner die dit begreep en mij mijn NEE gunde, omdat ze begreep dat ik dit nodig had om in vrijheid JA te kunnen zeggen.

Wie is hier de egoist?

Na de nodige worstelingen in mezelf, begreep ik dit: degene die per se van jou eist dat je JA tegen haar zegt, ongeacht hoe jij je daaronder voelt, of dit nu fijn of akelig voor jou is, diegene is de egoist. De egoist is diegene die jou manipuleert om te doen wat zij van jou wil, en daarbij niet geinteresseerd is in hoe dit voor jou is, alleen in wat jij voor haar moet doen. De egoist is degene die jou manipuleert door jou egoistisch te noemen en op jouw schuldgevoel in te werken. Trap er niet in.

Voor jezelf kiezen is geen egoisme. Je bent het aan jezelf verplicht om goed voor jezelf te zorgen. Als jij lekker in je vel zit, kun je er ook beter voor een ander zijn. Wat heeft de ander er aan als je iets met tegenzin doet? Dat is bepaald geen geschenk, niet voor de ander en niet voor jezelf. Het grootste geschenk dat je een ander kunt geven is iets doen vanuit een welgemeend JA, vanuit je hart, niet vanuit een afgedwongen ja. Als je steeds maar meegaat en toegeeft, geef je jezelf de boodschap dat wat jij voelt, wilt en vindt, niet belangrijk is. Als iemand jou dwingt om ja te zeggen, en er ook nog op staat dat je dit vrijwillig en spontaan uit jezelf doet, nee, zo kom je er nooit uit...

Keuzevrijheid

En het mooie van dit alles is, toen ik me vrij voelde om NEE te mogen zeggen, voelde ik me pas vrij om JA te zeggen. Dat betekent dat ik nu dingen voor een ander kan doen, waar ik zelf niet direct enthousiast over ben, maar ik kan ervoor kiezen om dit toch voor een ander over te hebben. Omdat ik weet dat ik een vrije keuze heb. De vrijheid die je in jezelf voelt om JA of NEE te zeggen, maakt al het verschil.

 

 

Manipulatie: een praktijkvoorbeeld

30 april 2018

 

"Elk jaar is het weer bakkeleien als mijn vriendin en ik de zomervakantie moeten plannen. Zij gaat het liefst feesten op Lesbos waar het wemelt van de roze vrouwen, ik houd meer van rustig buiten wandelen of met de auto een streek verkennen. Natuur en cultuur snuiven, gewoon met zijn tweetjes. Ik ben nu eenmaal geen uitgaanstype en op het strand verveel ik me na vijf minuten al te pletter. Warm weer hoeft van mij ook niet. Geef mij maar Frankrijk of Ierland. Ik ben één keer met mijn vriendin naar Griekenland gegaan en zij één keer met mij naar de Dordogne. Toen hadden we het beiden niet naar ons zin. Eigenlijk wil ik nu liever alleen of met een andere vriendin op vakantie. Dat heb ik mijn vriendin gezegd, maar nu is ze boos. Voor haar kan dat niet. Wat zou jij doen?" 

Als jij iets aangeeft bij je vriendin en zij wordt daar boos om, dan is zij jou aan het Manipuleren. Omdat zij blijkbaar per se haar zin moet hebben. Boos worden is een manier om te voorkomen dat er verder nog iets te bespreken valt. Dat is geen goede dialoog, waarbij beiden open staan voor elkaars wensen. Begin met te zeggen dat je graag iets met haar wilt overleggen. Leg uit dat jullie duidelijk allebei niet happy zijn met elkaars vakantiekeuzes, en dat dus altijd de één of de ander het niet naar haar zin heeft. Als jij haar zin volgt is dat voor jou niet leuk, en als zij jouw zin volgt is het voor haar niet leuk. Stel dan voor om samen te zoeken naar een oplossing. Vraag of zij een oplossing heeft. Hou de dialoog open en maak er iets gezamenlijks van. En in het uiterste geval kun je je ook afvragen of jullie samen genoeg overeenkomsten hebben om bij elkaar te willen blijven. Hieruit spreekt namelijk nogal een groot verschil in persoonlijkheid. Zijn er andere dingen die jullie wel delen en beiden leuk vinden? En is dat genoeg om samen te blijven?

 

Afgunstig naar Amalia

30 april 2018

 

De kroonprinses heeft een uitverkoren positie. Ze krijgt vanaf haar 18e jaar 4000 Euro per dag tot het einde van dat jaar. Per dag! Vanaf het jaar daarop krijgt ze elk jaar anderhalf miljoen Euro. Belastingvrij. Dat is haar geboorterecht. Wie kan zoiets zeggen?

Natuurlijk wekt dat een hoop afgunst op. Veel geld hebben wekt altijd afgunst op. Maar: die afgunst speelt zich af op een onbewust niveau, want laten we wel zijn, mensen projecteren alles wat niet de test van fraaiheid kan doorstaan, naar buiten toe. Afgunst, boosheid, pijn, frustratie... alles wordt naar buiten toe uitgeleefd en afgereageerd.

Dat is de reden dat er zo'n behoefte ontstaat om Amalia af te zeiken. Dat heeft helemaal niets met Amalia te maken, maar alles met de onbewuste staat van ons mensen. Als iedereen zich zou afvragen: "Waarom voel ik de behoefte om een ander te bekritiseren?", dan kom je altijd uit bij je eigen onvrede, je eigen frustratie.

Geprojecteerde zelfhaat

Pestgedrag, hate-crime, afzeiken, bekritiseren, wreedheid jegens dieren... Het is allemaal geprojecteerde zelfhaat, waarvoor een zondebok buiten zichzelf gevonden moet worden. Die zondebok moet het vervolgens ontgelden. Lullig voor de zondebok. Kwetsend ook, en in het ergste geval fataal.

Als je zelf ooit gekwetst en beschadigd bent geraakt, wil je om die reden ook een ander kwetsen en beschadigen. Het is een manier om je eigen pijn, onvrede en frustratie over jezelf buiten jezelf te houden. Daarmee maak je het "draaglijk". Nogmaals, dit is niet bewust, het werkt gewoon zo op een onbewust niveau.

De oplossing

De oplossing is simpel te bedenken, maar niet zo simpel te realiseren: leer van jezelf te houden en jezelf te accepteren zoals je bent, dan heb je ook geen behoefte om een ander af te zeiken. Mensen die tevreden en gelukkig zijn met zichzelf hoeven een ander niet neer te halen. Probeer het eens, dan merk je vanzelf dat dit klopt.

En nee, ik ben geen fan van het Koningshuis.

 

Het gat of de leegte na het verbreken van een relatie

2 juli 2018

 

Dat gat komt niet door de relatie. Dat gat zat er altijd al. Als je een leegte voelt is het meer het opmerken van wat er al aan de hand was.

Waardoor ontstaat deze leegte? Allereerst, Iedereen leeft met een existentiële eenzaamheid, de pijn van het losmaken uit de moederschoot, het vertrek uit de Bron, en het onvermogen om deze eenzaamheid op te lossen. Ieder mens voelt zich eenzaam in zichzelf. Velen proberen dit op te lossen door alcohol, drugs, overeten, voor de tv hangen, actief sporten, veelvuldig smartphone-gebruik of met een partner, die de taak krijgt om jouw leegte te vervullen. (Ik heb het niet over af en toe een glaasje, maar over het verslaafd zijn aan, niet meer zonder kunnen).

Naast deze existentiële eenzaamheid, die een gegeven lijkt te zijn voor de mensheid op aarde, zijn er allerlei uitdagingen die je door je relatie kreeg voorgeschoteld en waar je nu eens naar zou kunnen kijken.

Neem de tijd om er iets van te leren

Stort je niet meteen in een volgende relatie, maar neem de tijd om te leren wat de relatie je probeerde te vertellen. Anders kom je dezelfde thema's en situaties gewoon weer keihard tegen in je volgende relatie. Tenzij je ervoor kiest om een pret-relatie aan te gaan met iemand die dat ook wil. Maar hoe lang zou dat goed gaan? Het leven haalt je vroeg of laat altijd in.

Welke disfunctionele patronen kwam je tegen in je relatie? Wat triggerde jou het meest, waarin triggerde jij de ander? Welke zich herhalende ruzies deden zich voor? Wat verlangde jij van je partner? Welke behoeften moest hij/zij vervullen? Hoe voelt die leegte, wat kun je daaruit opmaken? Ga eens zitten met die leegte, kijk ernaar, leer ervan.

Ook de periode na een relatie kan heel vruchtbaar zijn om dit alsnog te onderzoeken. Beter dan ik dit hier kan uitleggen, wordt dit beschreven in het boek "Onze Liefde", van Ingeborg Bosch. Dit boek gaat over je kind-verwondingen en hoe je die als volwassene projecteert op het heden. Terwijl je zeker denkt te weten dat jouw waarneming klopt, blijkt het maar al te vaak een onverwerkt iets uit het verleden te zijn. Om jezelf te beschermen tegen de pijn die je als kind niet aankon, blijf je de persoon of de situatie uit het heden zien als de boosdoener.

 

 

Boek over relaties in de maak

20 juli 2018

Ik weet het, er zijn al heel veel boeken over relaties. Veel boeken geven een stuk(je) inzicht, veel boeken ook niet. In mijn boek breng ik alles samen wat ik de afgelopen 25 jaar heb geleerd, in de praktijk zelf, maar ook door het lezen van al die honderden boeken over relaties. Het meest inzichtelijke en bruikbare heb ik daaruit geselecteerd.

In het boek kan ik meer kwijt dan in de blogs, alles overzichtelijk ingedeeld in hoofstukken en paragrafen. Het boek kan worden gebruikt om in zijn geheel alles over relaties te lezen, maar ook als naslagwerk als je even iets wilt opzoeken over een bepaald onderwerp. Maar het meeste begrip bereik je door alles te lezen.

Voor mij wordt dit het boek dat ik 25 jaar eerder zo graag had willen lezen, destijds aanmodderend in mijn eigen relatie(s), niet begrijpend en in het duister tastend...

Om alvast een tipje van de sluier op te lichten, hier is de voorlopige inhoudsopgave. De volgorde staat nog niet vast, maar dit zijn de onderwerpen tot nu toe:

 

Inhoudsopgave

Voorwoord

Inleiding

Hoofdstuk 1 PROJECTIES: HET LIGT AAN DE ANDER!
- Afweermechanismen
- Behoeften willen vervullen buiten jezelf
- Geven om te ontvangen
- Kindbewustzijn versus volwassen bewustzijn
- Geloof niet alles wat je voelt
- Jezelf losmaken van je subjectieve waarneming

Hoofdstuk 2 NOG MEER BELANGRIJKE INZICHTEN
- Gevolgen van ontkenning en verdringing
- Beide partners dienen aan zichzelf te werken
- Beide partners nemen 100% verantwoordelijkheid voor de relatie
- Spiegelen: zie je partner of de ander als je leraar
- Zelfreflectie
- Verliefdheid
- Wat is liefde echt?

Hoofdstuk 3 DESTRUCTIEVE INTERACTIEPATRONEN 
- volger en vluchter
- bindings- en verlatingsangst
- blinde vlekken
- drama driehoek
- relatieverslaving
- codependentie
- herhalingsdwang: steeds dezelfde soort partners aantrekken
- spiegelrelaties
- macht en onmacht
- innerlijke schaamte
- vanuit je verwondingen ben je onveilig voor elkaar

En dan: hoe kun je het beter doen?

Hoofstuk 4 DE ESSENTIE VAN GOEDE COMMUNICATIE 
- luisteren
- herhalen
- erkenning
- empathie

Hoofdstuk 5 VERBINDING MET ELKAAR
- vertrouwen en veiligheid
- emotionele verbinding
- lichamelijke intimiteit
- je hart openen
- zielsverwantschap en gedeelde levensfilosofie
- omgaan met verschillen

Hoofdstuk 6 EXISTENTIELE PIJN VAN EENZAAMHEID EN VERLIES

Hoofdstuk 7 NEE MOGEN ZEGGEN

Hoofdstuk 8 MANIPULATIE

Hoofdstuk 9 NARCISME

Hoofdstuk 10 BORDERLINE

Hoofdstuk 11 GRENZEN LEREN

Hoofdstuk 12 TOXISCHE RELATIES EN DEAL-BREAKERS

Hoofdstuk 13 VERBINDING MET JEZELF

Hoofdstuk 14 PLAN VAN AANPAK

Nawoord

Noten

Literatuurlijst

 

 

De 12 diepste kwetsbaarheden

4 november 2018

Ieder mens wordt geboren met één van deze 12 zielsdiepe kwetsbaarheden of onzekerheden. 

Deze kwetsbaarheid heeft te maken met een fundamentele angst, onveiligheid of onzekerheid, waarmee je door het leven gaat. Het heeft ook altijd te maken met een gevoel dat je ergens niet voldoet, tekort komt of tekort schiet. Op alles wat er gebeurt, reageer je altijd vanuit deze basis. Het beinvloedt hoe je in het leven staat en het beinvloedt de dingen die jou overkomen. Vanuit dit gevoel ben je altijd bang dat je ergens op wordt "afgerekend" en dat ligt voor ieder mens op één van deze 12 gebieden. Maar het is ook de plek waar je je bevestiging zoekt en waar jij jezelf wilt laten gelden. Daarom heeft het zo'n grote invloed en je zult het altijd tegenkomen.

Als je dieper zou willen kijken dan de gebeurtenissen die jou "overkomen", dan kun je ontzettend veel inzicht krijgen in waar je grootste kracht ligt verborgen. Het gaat hier om Transformatie met een grote T.

Lees verder bij "Spiritueel leven," want ook zeer belangrijk in relaties...

 

Hoe kindverwondingen je perspectief bepalen

3 december 2018

 

Onlangs kwam ik iemand tegen die met mij en mijn eega een project wilde opzetten. De samenwerking was vanaf het begin moeizaam. Waarom? Omdat ze allerlei onverwerkte kindverwondingen met zich meedroeg. Deze onverwerkte wonden bepaalden haar gedrag, haar reacties, haar interpretaties, haar perspectief van de werkelijkheid en haar projecties op de buitenwereld. En dit gebeurde zo totaal onbewust dat haar perspectief en haar reacties "de waarheid" werden: "Ik zie dat jij iets doet, ik neem dat op een bepaalde manier waar, mijn waarneming klopt, dus mijn reactie is terecht." Dat die waarneming volledig werd gekleurd door ervaringen uit de kindertijd zat niet in het bewustzijn. En was ook niet uit te leggen. Want deze uitleg werd weer opgevat vanuit hetzelfde perspectief.

Een voorbeeld. Annie werd als kind vaak onder de voet gelopen door haar broers en zussen en/of haar ouders. Als iemand nu een voorstel doet, ervaart zij dit wederom als zijnde dat ze onder de voet wordt gelopen, overrompeld, of dat iemand er met haar idee vandoor gaat. Dan moet ze op de rem trappen of de ander toeroepen dat die het rustig aan moet doen.
Een ander voorbeeld. Annie groeide op met een groot aandachtstekort. Dit heeft tot gevolg dat ze in haar contacten met anderen gretig en behoeftig is, als een spons zuigt ze de ander naar zich toe. De energetische uitwisseling is onprettig: niemand wil zo opgezogen worden. Dus de ander deinst als vanzelf achteruit. Annie begrijpt dit niet. Ze doet zo haar best en we hebben toch leuk contact? Nee dat hebben we niet, jij denkt dat we dat hebben, maar in je behoeftigheid merk je niet hoe de ander terugdeinst.

Dit is heel moeilijk, zo niet onmogelijk, uit te leggen. Als ik zeg dat ik last heb van haar onbewuste projecties en hoe dit haar gedrag beinvloedt, antwoordt Annie dat ze "toch altijd bereid is naar zichzelf te kijken en aan zichzelf te werken?" Ze is misschien wel bereid te kijken naar haar kindtrauma's, maar hoe dit haar gedrag en perspectief beinvloedt blijft volledig buiten beeld. Ze moet eigenlijk haar onbewuste behoeftigheid in beeld krijgen, maar dit is zo pijnlijk, dus daar wil ze niet naartoe. Liever blijft ze geloven dat de ander "zus of zo" doet en dat haar reactie dus terecht is. De ander kan dan alleen maar het contact verbreken. Of er last van (blijven) hebben.

 

Een misvormd idee van liefde

15 december 2018

 

Over manipulatie in relaties zag ik nog iets in.

Als jouw partner wil dat jij iets voor haar doet, en je hebt niet de vrijheid om "nee" te zeggen, dan lijkt het wel een halszaak dat jij dat moet doen. Zo voelt het ook: als een halszaak. Als er wordt gemanipuleerd met: "Als je echt van me hield, dan zou je dat gewoon voor me doen." Dan weet je dat die persoon een misplaatst idee van liefde heeft. Een idee van liefde dat bestaat uit: "wat jij voor mij wilt doen".

Jij moet je liefde bewijzen door te laten zien dat je:

- tot het gaatje wilt gaan
- jezelf volledig wilt wegcijferen en opofferen
- jezelf volledig wilt inleveren
- alles zonder meer zult doen wat de ander vraagt (ongeacht hoe dat voor jouzelf is)
- je zult plooien naar haar wensen

Nee betekent dan: "Je houdt dus niet van me."

Dit is geen liefde! Dat is slavernij.

Liefde claimt niet. Liefde laat vrij. Ik zou bijna zeggen: Liefde is voor de ander willen wat voor haar hoogste goed is, wat de ander ten goede komt.

Hoe komt iemand aan zo'n misplaatst idee van liefde?

Je leert jouw beeld van liefde als kind van je ouders. Als je een opofferende, zichzelf wegcijferende moeder hebt, dan wordt dat jouw idee van liefde. Als jij als kind ondankbaar of vervelend doet, zegt moeder: "Weet je wel wat ik allemaal voor jou doe, wat ik voor jou over heb, hoe ik mezelf voor jou opoffer?" Dan leer je als kind dat dit "liefde" is. 

In andere gevallen: als je bijvoorbeeld wordt mishandeld of anderszins slecht behandeld, dan leer je dat dit "liefde" is. Je krijgt een misvormd beeld daarvan. Als kind ben je voor jouw misplaatste idee van liefde afhankelijk van hoe je ouders met elkaar en met jou omgingen. Een extreem voorbeeld: dat verklaart waarom sommige vrouwen blijven bij een man die hen mishandelt. 

 

 

Hoe word je gelukkig?

28  mei 2019

 

Ooit vroeg iemand in een vragenrubriek van een tijdschrift: "Kunt u tips geven hoe je gelukkig wordt?" Het antwoord van de psycholoog was -schertsend- dat je heel zorgvuldig moest zijn in de keuze van je ouders en, als het daar al te laat voor was, en dat was het natuurlijk, dat je moest relativeren, want: "Geluk is ook niet alles." Superleuk bedacht, maar in feite een flutantwoord van iemand die het eigenlijk ook niet weet.

De sleutel voor geluk is heel eenvoudig en tegelijkertijd supermoeilijk: je eigen geluk is gebaseerd op zelfliefde en een goed gevoel van eigenwaarde. Dus niet buiten jezelf te vinden, maar in jezelf.

Als kind zou je van je ouders moeten leren om van jezelf te houden. Dat gebeurt in de regel nooit, want ouders kunnen dat zelf ook niet. Wat je vaker leert is jezelf af te wijzen en te bekritiseren, en dat heeft negatieve gevolgen voor hoe je omgaat met jezelf en anderen, en met je hele manier van in de wereld staan.

Als een gebrek aan zelfliefde jouw basis vormt, dan is er onbewust altijd een knagend gevoel van gemis, een gevoel van onvrede, teleurstelling, falen, frustratie en vaak gemankeerde relaties. Je compenseert je gemis door je teleurstelling en onvrede te richten op je omgeving, je partner, je kinderen, en alles en iedereen om je heen. Dat is makkelijker dan de oorzaak in jezelf te zoeken. Maar gelukkig word je er niet van.

Als je daarentegen werkelijk beseft hoeveel liefde je verdient, hoe waardevol en prachtig je bent, en dit vormt jouw basis-zekerheid, dan verandert alles in je leven. (Ik bedoel niet een narcistisch gevoel van "Ik ben geweldig en iedereen moet dat weten," want een narcistisch gevoel van "eigenliefde" komt juist voort uit een chronisch tekort aan zelfliefde. Een narcist compenseert zijn gebrek aan eigenliefde door de andere, extreme kant te kiezen en zichzelf op te blazen.)

Pas als je weet hoeveel liefde je waard bent, en je eigenwaarde is goed, kun je liefde van een ander ontvangen. Anders heb je daar geen plek voor. Als je onbewust gelooft dat je geen liefde waard bent, zul je dit ook niet van een ander kunnen ontvangen.
En als je niet eens liefde voor jezelf hebt, hoe kun je dan een ander liefde geven? Je kunt een ander niet werkelijk geven wat je niet eens voor jezelf hebt. Dan wordt het een jezelf "weggeven" uit verplichting, uit schuldgevoel, omdat je gemanipuleerd wordt, omdat je vindt dat het zo moet, of je geeft om zelf iets te krijgen; dat is geen liefde. Echte liefde komt uit je hart, je hoeft er niets voor terug te hebben, en het voelt niet als een verplichting, maar als een vreugde, iets wat alleen maar voldoening geeft. Op die manier liefde kunnen geven en werkelijk ontvangen geeft het grootste geluk dat er is.

Veel mensen, vooral vrouwen, hebben geleerd dat van jezelf houden, jezelf op nummer 1 zetten egoïstisch is. Je moet jezelf wegcijferen, opofferen, bijna leeggeven voor de ander.
Bedenk dan eens wat iemand die niet van zichzelf houdt te geven heeft? "Hou van je naaste zoals je van jezelf houdt." Dus als je niet van jezelf houdt? Dan wordt het eerder "Hou niet van je naaste zoals je ook niet van jezelf houdt."

Liefde voor anderen, liefde voor de planeet en alles wat leeft, heeft als basis Zelfliefde. Je gaat met anderen om zoals je met jezelf omgaat: liefdevol. Als je goed zorgt voor jezelf wil je als vanzelf goed zorgen voor je omgeving. Zo binnen, zo buiten, alles is in wezen Een en Hetzelfde. Dan begrijp je hopelijk meteen waarom de mensen zo slecht voor de Aarde zorgen.

 

 

Wat is dat, zelfliefde?

28 mei 2019

 

Allereerst, wat is het niet. Zelfliefde betekent niet dat je jezelf de hele tijd maar vertelt hoe geweldig je bent. Of dat je alles geweldig moet vinden van jezelf. Of dat je altijd maar "liefdevol" moet zijn en nooit boos of gefrustreerd mag worden.

Zelfliefde is zonder oordeel naar jezelf kijken, naar alles van jezelf, ook je mindere kanten, de fouten die je maakt, de steken die je laat vallen, dat je er af en toe niks van bakt in je relatie(s), je zwakheden, je woede, je teleurstelling, je pijn, je verdriet en dat je alles in liefde en mildheid accepteert. Dat het niet anders hoeft te zijn dan het is. Dat je gewoon menselijk en feilbaar mag zijn.

Als je dat van jezelf onder ogen kunt zien, kun je de ander ook (beter) accepteren in zijn/haar menselijkheid. En dat komt jezelf en de ander ten goede.

 

 

Onvoorwaardelijke liefde in relaties

28 mei 2019

 

Is onvoorwaardelijke liefde de motor achter alle goede relaties? Zelfs slechte relaties, waarin de ene partner de andere emotioneel of fysiek mishandelt?

Over dat laatste wil ik het hebben. Stel, je zit in een relatie waarin je slecht behandeld wordt: gemanipuleerd, of zelfs mishandeld of misbruikt. Is het de oplossing om de ander te accepteren zoals hij/zij is, van de ander te blijven houden?

Het goede antwoord is: als je van jezelf houdt, goed in je eigenwaarde zit, en liefdevol met jezelf omgaat, zul je nooit of te nimmer een relatie accepteren waarin je slecht wordt behandeld. Dan hou je genoeg van jezelf om hier uit te stappen, en de weg vrij te maken voor iemand die jou waardeert om wie je bent.

Misvatting: nu kan het zo zijn dat iemand die zijn partner manipuleert omdat zij wil dat de ander zich plooit naar haar verwachtingen, óók vindt dat zij "slecht behandeld" wordt door haar partner. Want die partner doet nooit wat zij van haar wil. Waarom doet ze altijd zo moeilijk? Waarom gedraagt ze zich niet zoals ik dat van haar vraag, verlang, wens, eis? Wat gaat hier mis: de ene partner heeft verwachtingen, gebaseerd op haar overtuigingen, geloof of bepaalde waarden van huis uit meegekregen. En zij verlangt dat haar partner zich voegt naar dit keurslijf. Als ze dat niet doet voelt de verwachtende partner zich "slecht behandeld".

Onvoorwaardelijke liefde betekent echter dat je elkaar vrij laat, dat je niet verlangt dat de ander zichzelf kneedt naar jouw geloofsovertuigingen. Onvoorwaardelijke liefde betekent dat de ander mag zijn zoals ze werkelijk is.

Vraag jezelf dus af of je je vrij voelt in je relatie om helemaal jezelf te mogen zijn, of dat je moet voldoen aan allerlei verwachtingen en verplichtingen.

 

 

Waarom heb ik dat steeds?

3 juni 2019

 

Vraag je jezelf wel eens af waarom je steeds in een bepaalde situatie verzeild raakt of waarom dezelfde dingen je vaker overkomen? Bijvoorbeeld: waarom heb je regelmatig een akkefietje met iemand die over jou heenvalt? Waar gaat dat toch over? Je bent juist een alleszins begripvol, meegaand en voorkomend mens, de redelijkheid zelve.

Alles wat er gebeurt, heeft een reden. Het gebeurt niet "zomaar". Het gebeurt altijd om je iets duidelijk te maken. In het bovenstaande voorbeeld kan het zo zijn dat je -blijkbaar- nog niet geleerd hebt om goed voor jezelf op te komen, om evenwichtig voor jezelf te gaan staan, om goed in je eigenwaarde te zitten, om zelfvertrouwen en kracht uit te stralen. Mensen in jouw omgeving, die je zou kunnen zien als acteurs in een toneelspel, pikken dat onbewust op en helpen jou om iets duidelijk te krijgen. Zodanig dat jij de kans krijgt om er iets van te leren.

Je zou zelfs kunnen zeggen dat mensen in jouw omgeving de "taak" op zich nemen om jou ergens op te wijzen. Dat doen ze overigens volledig onbewust, zonder dat ze het zelf beseffen. Het werkt gewoon zo. Ja, daar kun je last van hebben. En nee, leuk hoef je het ook niet te vinden. Maar het is wel ergens goed voor. Je hebt hier iets te winnen.

Het is ook zo, zodra je geleerd hebt om met kracht en zelfverzekerdheid voor jezelf te gaan staan, het ook niet meer gebeurt dat iemand over je heenvalt of jouw grenzen niet respecteert. Je straalt dan uit dat ze dit bij jou niet hoeven te doen en dat pikken mensen onbewust op.

Als je niet goed voor jezelf durft op te komen en iemand valt over je heen, voel je jezelf dan in de verdediging gedrukt? Laat je je inderdaad verleiden om in de verdediging te gaan? Ga je uitleg en argumenten zitten geven? Dat is een zwaktebod. Je hoeft jezelf nooit te verdedigen. Je zou bijv. eerder kunnen zeggen: "Ik heb mijn voorkeur/mening aangegeven en dat is mijn goed recht. Ik begrijp van jou dat je moeite hebt met het besluit dat in groepsverband is genomen. Als dat zo is, stel ik voor dat je dat even bespreekt met de begeleiding/de chef/degene die daarover gaat. Meer kan ik niet voor je doen." Einde gesprek; jij loopt verder.

 

 

De Boeddha over projecties

10 sept 2019

 

Er is een onbekend verhaal over de Boeddha. Op een dag riep hij drie van zijn volgelingen bij zich. Elk van hen gaf hij een opdracht.

Enkele dagen later riep hij ze één voor één bij zich en informeerde: "Hoe staat het ervoor, heb je de opdracht uitgevoerd?" De eerste reageerde verontwaardigd: "Volgens mij hebt u geen enkel vertrouwen in me, anders zou u dat niet hoeven te vragen." En beledigd liep hij weg. De tweede reageerde schuldbewust: "U wist zeker al dat ik er nog niet aan toe ben gekomen, daarom vraagt u dat?" Hij sloop weg. De derde werd bang voor straf en zei: "Ik wist niet dat er zo'n haast achter zat. Ik kan er niets aan doen dat ik het zo druk heb gehad. Dat kunt u me niet kwalijk nemen. Het spijt me, ik zal het vandaag nog doen." En hij rende weg voordat de Boeddha hem zou straffen.

Wilde de Boeddha nu alleen weten of zijn opdracht was uitgevoerd...? Ik denk het wel*).

Alles is -op zich- neutraal...

Iedere situatie is neutraal. Ieder mens reageert verschillend op dezelfde situatie. Het is niet de situatie waar we last van hebben, het is onze perceptie ervan.
Perceptie is projectie: jij bepaalt wat je projecteert.

Vraag jezelf: "Wat neem ik waar?" of "Hoe interpreteer ik dit?" Dat is hetzelfde als: "Wat projecteer ik?" Alles wat je waarneemt, hoe je het waarneemt of interpreteert is een projectie van wat er van binnen in jou afspeelt, wat jouw thema's zijn, de kwesties die je steeds maar tegenkomt, tot je dit bewust wordt.

Maar: wat ervaar jij?

Ervaar jij bijv. kleinering of genegeerd worden in de wereld? En ervaar je dat als kwetsend, akelig, beledigend? Ook dat is een projectie van jezelf. Vraag jezelf af: "Wat in jou maakt dat je je gekleineerd voelt?" of: Wat in jou maakt dat je aanneemt dat de ander de intentie had om jou te kleineren?" Hoe kun je ooit weten dat een ander het zo bedoeld heeft??

Alles wat we zien is neutraal, maar onze gedachten daarover zijn nooit neutraal. De gedachte over de situatie bepaalt hoe we de situatie waarnemen. Wat je ziet zegt daarom alles over je ‘innerlijke gesteldheid’ en erg weinig over de ander. Dat geldt voor alles: hoe je iets ervaart is je eigen interpretatie en dat projecteer je naar buiten.

Moeilijk!

Mensen vinden het zó moeilijk om dit bewust te worden, dat het doorgaans onbewust gedrag blijft. En daarom kom je het overal tegen en zorgt het overal voor verstoringen in de omgang tussen mensen. En dat ervaar ik zelf als best wel een beetje vermoeiend. Want wat moet je zeggen als iemand zijn innerlijke gesteldheid op jou projecteert? Uitleggen? Ik ben niemands therapeut. Bovendien zit niemand daarop te wachten. Dus zeg ik maar niets en schrijf er een blog over.

*) Het verhaal over de Boeddha heb ik zelf verzonnen...

 

 

Verschil tussen liefde en niet-liefde

 

18 mrt 2020

 

Valkuil voor manipulatieve mensen: "Zie je wel, als je echt van me hield, wil je dat ik gelukkig ben, en dan zou je [dat en dat] gewoon voor me doen!" Of deze: "Je wil toch dat ik gelukkig ben? Waarom doe je dat dan niet voor me?"

 

 

Groepsprocessen

22 maart 2020

 

Onderlinge wrijving is meer regel dan uitzondering

In ieder groepsproces is met regelmaat sprake van onderlinge wrijving, ongenoegen, kleine (of grotere) botsingen e.d. tussen groepsleden. Dat is onvermijdelijk waar mensen samenwerken en dat is op zich geen enkel probleem. De hamvraag is: hoe gaat ieder groepslid daar mee om?

Stelregels

Mijn uitgangspunt is dat ik allereerst naar mijn eigen handelen en functioneren kijk. Waar het ook om gaat, ik vraag me als eerste af waar ik misschien een steek(je) heb laten vallen en wat ik anders of beter had kunnen doen en vervolgens trek ik daar lering uit. Mijn stelregels zijn:

⦁ Neem eerst je eigen handelen onder de loep (ook al weet je misschien zeker dat het aan de ander ligt).
⦁ Kijk wat jouw bijdrage was om deze specifieke uitkomst te creëren.
⦁ Kijk dan wat je eventueel anders had kunnen doen om een andere uitkomst te krijgen.
⦁ Communiceer hier open en eerlijk over zonder je ego in te zetten.
⦁ Trek er lering uit.

De praktijk

Dit is een vorm van zelfreflectie. Als ieder groepslid dat doet, kom je er altijd uit met elkaar. De praktijk wijst natuurlijk uit dat meestal niemand dat doet, of alleen één partij en de andere partij gewoon niet.

Afgelopen week kwam ik dit ook weer tegen. Het is niet mijn plaats om een ander ergens op te wijzen. Het gaf me wel inspiratie voor dit blog. Wat ik deed, ik volgde mijn stelregels. Daarbij: het ligt zelden uitsluitend aan de ander, beide partijen leveren elk hun bijdrage aan een bepaalde uitkomst. Ik zag waar ik een steek had laten vallen, wat ik inderdaad anders of beter had kunnen doen, en bood mijn excuses aan. En daarmee was de kous af.

Niet dus. Want: een compleet plaatje is een wederkerig proces. Hoe heeft de ander bijgedragen om deze uitkomst te krijgen? Wat had de ander anders of beter kunnen doen voor een ander resultaat? Een bepaalde uitkomst creëer je niet alleen. Het is makkelijk om alles bij een ander te leggen. Misschien had de ander vooraf meer informatie kunnen geven? Duidelijker kunnen communiceren?

Eigenwaarde is de basis

Zelfreflectie vereist als basis een goed gevoel van eigenwaarde. Omdat dit vaak ontbreekt, is zelfreflectie geen optie, dat trek je niet! Je moet beseffen dat je gewoon fouten mag maken. Hier openlijk voor uitkomen doet niets af aan je eigenwaarde. Dit besef vergt wel het nodige zelfwerk.

 

Vleien of uitschelden? Twee kanten van een medaille

7 april 2020

 

Eckhart Tolle zegt het al: de mensheid lijdt aan de ziekte van een absurd ego. Weer een voorbeeld uit mijn dagelijks leven. Het ene moment word ik gecomplimenteerd en op een voetstuk(je) geplaatst, het volgende moment word ik ervan af getrokken. En bij dit alles gaat het vooral hierom: ik ben er niet bij betrokken en het gaat nergens over.

Ik werd benaderd door een Influencer. Waarom weet ik ook niet, maar ze nam contact op n.a.v. één van mijn columns. Ik werd overspoeld en bespeeld met informatie waar ik niet om had gevraagd. Ze was "a real smooth talker", probeerde een connectie te maken en ik denk, om mij in te palmen, maar waarom: nogmaals ik weet het niet. Waar het over ging: de gevaren van 5G en draadloos. Ik mailde 2x terug, om te bedanken en haar te complimenteren met haar inzichten.

Vervolgens ontdekte ik dat zij had gewerkt bij de Telecom en nu in de IT. Ik vroeg me af hoe dat kon, terwijl ze zo bewust was van de gezondheidsrisico's. Een heel verhaal, persoonlijke info, bla-bla, veel stroop en lijm. Ze deed me denken aan een Senegalees die je probeert te overtuigen om je rekeningnummer te geven, waar hij 1 miljoen dollar op zal storten of op een gladde loverboy. Maar waarom, ik blijf het herhalen: ik weet het niet.

Het ging nergens over, dus ik liet het voor wat het was. Dat was het moment dat ze merkte dat ik niet op haar in ging en toen werd ze kwaad. Weer volgde een lang en dit maal een boos verhaal. Ik deed van alles niet goed en had er niets van begrepen. Maar deze reactie had ik al voorzien. Want: het ego is absurd en zeer voorspelbaar. Vooral de ego's met narcistische trekjes: doe je niet wat ik wil dan word ik boos. En ze had nog wel zoveel moeite gedaan, en zoveel van zichzelf gegeven en zo dit, en zo dat.

Dit verhaal kun je op veel manieren herkennen in velerlei variaties. Herken het tijdig. Laat je niet opvleien. Als iemand je ijdelheid streelt, wees op je hoede. Het is nl. gewoon het tegenovergestelde van jou uitschelden. Twee kanten van dezelfde medaille. Zorg dat je erbuiten blijft en laat je niet meesleuren of beinvloeden.

NB. Er bestaat natuurlijk wel zoiets als oprechte waardering of erkenning. Net zoals er echte liefde bestaat. Als liefde omslaat in haat, was het om te beginnen nooit echte liefde. Dat geldt ook voor oprechte waardering of erkenning.

 

 

Webshops en slechte klantenservice

8 mei 2021

Iedereen heeft wel een ervaring met een webshop die slechte klantenservice verleent. Ik heb daar weinig geduld mee, dus toen ik een onnutte en onbehulpzame reactie kreeg op mijn vraag, vroeg ik meteen mijn geld terug. Toen dat niet snel genoeg gebeurde (zoals ik zei: ik heb er weinig geduld mee, dat is een manco), plaatste ik een klacht en 2 negatieve reviews. Dat lokt altijd wel een reactie uit.

Inderdaad. De webshop-eigenaar, laten we hem Tom noemen, werd meteen boos. Hij vond het "een kinderachtige reactie" van mij. (Dus: als een klant ontevreden is, is het kinderachtig om een klacht te plaatsen; dat je dit maar beseft.) Want: als ik even had gewacht, had hij heus wel het bedrag teruggeboekt. (Dat had ik moeten weten of raden.) En waarom wil ik zijn bedrijf kapot maken? (Ja, dat was inderdaad mijn doel.) Tom's ultimatum was: Jij verwijdert die klacht/reviews en dan pas krijg je je geld terug.

Dit is een domme reactie in meerdere opzichten:

1) Allereerst is het een reactie vanuit een kinderlijk en beledigd Ego (hoe durf je ontevreden te zijn).
2) En wat als de klant net zo kinderachtig is, dan kan de klant nu zijn poot stijf houden en die klacht niet verwijderen, dus dan heeft Tom voor het luttele bedrag van 2 tientjes een klacht en 2 negatieve reviews "gekocht".
3) Als Tom meteen adequaat en behulpzaam had gereageerd, zodat de klant geholpen was, dan had hij een tevreden klant gehad en misschien wel een positieve review. Met andere woorden: wat had Tom zelf kunnen doen om een klacht te voorkomen en een klant tevreden te houden? In plaats van de schuld bij de klant te leggen?

Bovendien, waar je een ander voor uitmaakt (kinderachtig), slaat meestal op jezelf.

Dus als de klant zich weer netjes gedraagt, dan zal Tom het bedrag terugboeken, en zo niet, dan niet. Feitelijk de omgekeerde wereld, want de webshop moet juist eerst de klacht oplossen, en dan aan de klant vragen om de reviews aan te passen of te verwijderen. Nu legt Tom de actie eerst bij de klant, voordat hij zelf bereid is om de klacht op te lossen.

Ik heb dus het enige juiste gedaan: Tom gezegd dat ik de klacht/reviews zal verwijderen.

 

*Naschrift: na 2 dagen heb ik de klacht+reviews verwijderd. Zijn vrouw heeft daarop een bericht gestuurd en het bedrag teruggeboekt. Tom was er zelf te kwaad voor.

 

 

Klantgericht Communiceren voor Webshops

GRATIS EN VOOR NIKS!

Een beknopte handleiding en tips

De gouden regel voor een goede klantenrelatie is altijd: houd de communicatielijnen open. Dit geldt niet alleen voor als je een fout moet herstellen; het geldt altijd.
Om te beginnen, betekent dit dat je de klant op de hoogte houdt van het verloop van zijn order. Een open deur? In de praktijk blijkt dat er hier nog veel mis kan gaan.

De Basiscommunicatie:

1) Bevestiging + aangeven levertijd.
2) Direct informeren als een artikel niet op voorraad is. Geef aan wat de verwachte levertijd is, maar ook dat u hierin afhankelijk bent van de leverancier. Geef de klant de keuze of hij de bestelling wil annuleren of wil wachten op levering. Wil de klant annuleren, stort dan binnen 5 werkdagen het bedrag terug. Wil de klant wachten en de levertijd duurt langer dan 1 week, houd hem dan regelmatig op de hoogte van het verloop, en biedt iedere keer aan om de bestelling alsnog te annuleren. Zorg ervoor dat de klant niet zelf moet vragen waar zijn bestelling blijft. Wil je het helemaal goed doen en je hebt hier ruimte voor: biedt dan een kortingscode aan voor een volgende bestelling, als dank voor het geduld.

Als er een probleem ontstaat

Gaat er onverhoopt iets mis met een order en de klant neemt hierover contact op, reageer dan binnen 24 uur, biedt excuses aan voor het ongemak en los het probleem op, of laat weten hoe je het probleem gaat oplossen. Blijf vriendelijk en beleefd, ongeacht hoe de klant zich opstelt. Soms kunnen klanten heel onredelijk en ronduit onbeschoft zijn, maar dit is voor een webshop geen reden om dit ook te worden.
Inwendig mag je misschien koken van woede, maar reageer dit niet af op de klant. Blijf zakelijk en correct, laat persoonlijke gevoelens erbuiten. Het is niets persoonlijks! Bovendien: als de klant merkt dat je het probleem gaat oplossen of hij krijgt zijn geld terug, dan ontneem je de klant zijn reden om ontevreden te zijn.

Komt er een Email binnen van een klant, stuur dan een automatische bevestiging dat je binnen 24 uur zult reageren en doe dat ook. Mocht het niet lukken, laat het dan ook weten. Laat de klant nooit bungelen, zonder een oplossing aan te bieden.

Blijkt een oplossing niet mogelijk, zeg dan toe het bedrag terug te boeken en doe dat zo snel mogelijk, liefst meteen, maar uiterlijk binnen 5 werkdagen. Dit laat een zeer positive indruk achter, wekt vertrouwen en de klant zal willen terugkomen.

Zorg ervoor dat de klant geen reden heeft om te klagen of een negatieve review te plaatsen. Dus: biedt effectief hulp, los het probleem op of boek het bedrag terug.

Een negatieve bijsmaak blijft lang hangen en kost klanten.
Bedenk: het is niet zo moeilijk een nieuwe klant te verwerven, het is moeilijker om een klant te behouden.

Wat te doen bij een negatieve review

Als je ondanks al je inspanningen een negatieve review niet hebt kunnen voorkomen, beschouw het als feedback en leermateriaal. Kijk vooral waar je het beter had kunnen doen om dit in het vervolg te voorkomen. Steek de hand in eigen boezem en leer ervan.

Reageer op de review door je excuses aan te bieden en de klant alsnog iets ter compensatie aan te bieden. Een tip voor mannelijke webshop-ondernemers: wat je nooit moet doen is boos reageren, de klant verwijten maken, beledigd zijn, kortom: een groot ego opzetten -NIET DOEN, want escalatie is zo gebeurd en daarmee schaadt je je eigen zaak. Weet je van jezelf dat je een kort lontje hebt, laat dan iemand anders reageren, die meer gevoel voor tact kan opbrengen.

Waardeer trouwe klanten

Indien van toepassing: biedt trouwe klanten af en toe een kortingscode aan "speciaal voor u als trouwe klant, omdat wij uw klandizie waarderen", bij wijze van klantenbinding. Klanten waarderen dit en voelen zich als trouwe klant gewaardeerd. Klanten die vaak en veel bestellen komen hiervoor zeker in aanmerking, en zullen graag bij je blijven winkelen.

Een pdf van dit verhaal is hier te vinden:

https://drive.google.com/file/d/1CmRAOLVe46tt0Te-JgfL0SB1w82ruVa7/view